نمونهاى از موعظههاى رهبران الهى | |
1. پیامبرصلى الله علیه وآله وسلم: «مالى ارى حب الدنیا قد غلب على كثیر من الناس حتّى كانّ الموت فى هذه الدنیا على غیرهم كتب…»(155)
چرا علاقه به دنیا در اكثر مردم غلبه پیدا كرده به طورى كه گویا مرگ در این دنیا براى غیر اینها لازم شده است.
2. امام امیرالمؤمنینعلیه السلام در پاسخ شخصى كه از آن حضرت درخواست موعظه نمود، فرمودند: «لا تكن ممن یرجوا الاخرة بغیر العمل و یرجى التوبة بطول الامل یقول فى الدنیا بقول الزاهدین و یعمل بعمل الراغبین ان اعطى منها لم یشبع و ان منع منها لم یقنع یعجز عن شكر ما اوتى و ینبغى الزیادة فیما بقى…»(156)
آن كس مباش كه به آخرت و نتیجه كار امیدوار است ولى كار نمىكند و چون آرزوى طولانى دارد توبه را به تأخیر مىاندازد، گفتارش در دنیا گفتار پارسایان است ولى نحوه رفتارش مانند كسانى است كه خواستار دنیا هستند. اگر از مال دنیا به او داده شود سیر نمىشود و اگر به او نرسد قناعت نمىكند؛ نمىتواند شكر آنچه را كه دارد ادا كند و براى زیاد كردن سرمایه خود تلاش مىكند.
3. امام مجتبىعلیه السلام: «اعلموا انّ اللَّه لم یخلقكم عبثاً و لیس بتارككم سدى كتب اجالكم و قسم بینكم معایشكم لیعرف كل ذى لب منزلته و انّ ما قدّر له اصابه و ما صرف عنه فلن یصیبه.» بدانید كه خداوند شما را بیهوده خلق نكرده و رها نساخته، مرگ را براى شما لازم دانسته و روزى شما را تقسیم نموده تا اینكه هر خردمندى منزلت خود را بیابد و بداند كه آنچه را براى او تقدیر نموده به او مىرسد و آنچه را كه از او باز داشته به او نخواهد رسید.
4. امام حسینعلیه السلام: «ایاك و ما تعتذر منه فانّ المؤمن لا یسیئ ولا یعتذر و المنافق كل یوم یسیئ و یعتذر»(157) بپرهیز از اینكه كارى انجام دهى تا معذرت بخواهى؛ مؤمن كار ناشایست انجام نمىدهد تا معذرت بخواهد، لكن منافق هر روز عمل زشت انجام مىدهد و عذر خواهى مىكند.
5. امام زینالعابدینعلیه السلام: «ثلاث منجیات للمؤمن كفّ لسانه عن الناس و اغتیابهم و اشغاله نفسه بما ینفعه لاخرته و دنیاه و طول البكاء على خطیئته»(158) سه چیز عامل نجات مؤمن است: الف: نگه داشتن زبان از مردم و دورى از غیبت. ب: مشغول بودن به امرى كه منافع دنیوى و اخروى دارد. ج: برگناهان زیاد گریه كردن. 6. امام باقرعلیه السلام: «صانع المنافق بلسانك واخلص مودّتك للمؤمن وان جالسك یهودى فاحسن مجالسته»(159) به وسیله زبان با منافق بساز ومحبّت خود را براى مؤمن خالص گردان واگر با یهودى همنشین شدى به طرز نیكو و معاشرت كن.
7. امام صادقعلیه السلام: «من غضب علیك من اخوانك ثلاث مرّات فلم یقل فیك مكروها فاعدّه لنفسك»(160) هر كس از برادران دینى سه مرتبه بر تو خشم كرد و سخنى كه تو را بد آید بر زبان جارى نكرد او را براى خود دوست اختیار كن.
8. امام كاظمعلیه السلام: «یا هشام ان العاقل لا یحدّث من یخاف تكذیبه و لا یسأل من یخاف منعه و لا یعد ما لا یقدر علیه…»(161) عاقل كسى است كه سخنى را كه مىترسد او را تكذیب كنند، نمىگوید و از چیزى كه مىترسد او را محروم كنند سؤال نمىكند و به چیزى كه قدرت وفاى به آن را ندارد وعده نمىدهد.
9. امام رضاعلیه السلام: «صاحب النعمة یجب ان یوسّع على عیاله»(162) كسى كه داراى امكانات مادى است، لازم است كه بر زن و فرزنش توسعه دهد.
10. امام جوادعلیه السلام: «المؤمن یحتاج الى ثلاث خصال توفیق من اللَّه واعظ من نفسه و قبول ممّن ینصحه»(163) هر مؤمنى به سه صفت نیاز دارد: توفیق الهى و موعظه از ناحیه خودش و پذیرش نصیحت دیگران.
11. امام هادىعلیه السلام: «من رضى عن نفسه كثر الساخطون علیه»(164) هر كس از خودش راضى باشد مردم از او ناراضى هستند.
12. امام عسكرىعلیه السلام: «لا تكرم الرجل بما یشقّ علیه»(165) اكرام از اشخاص نباید آنها را به مشقّت و زحمت بیاندازد.
155) بحارالانوار، ج 77، ص 125. |
کتاب راه رشد استاد قرائتی